Destylacja roślin

Pierwsza destylacja roślinna

To jest część trzecia serii blogów o destylacji. Zobacz część pierwszą: O destylacji i część drugą: Jak przygotować swój alembik .

Przygotowanie pierwszej destylacji roślinnej to podróż, w której trzeba zrozumieć...

Przy pierwszej destylacji polecam, aby była ona możliwie najprostsza i aby wyeliminować wszelkie osądy dotyczące tego, czy robisz ją dobrze, czy źle. Cokolwiek się wydarzy podczas pierwszej destylacji, jest częścią procesu uczenia się. Zrelaksuj się, obserwuj, ciesz się doświadczeniem.

Zazwyczaj poświęcam od dwóch do czterech dni na każdą destylację. Przed zaplanowaniem zbiorów i destylacji zawsze sprawdzam pogodę, aby upewnić się, że będzie to „go” w zaplanowane dni. Jeśli pogoda wygląda dobrze, przygotowania do destylacji rozpoczynają się dzień lub dwa przed dniem zbiorów.

Czasopismo Destylacji/Roślin

Gorąco polecam rozpoczęcie prowadzenia dziennika, jak tylko otrzymasz swój alembik i zaczniesz przygotowywać się do pierwszej destylacji. Prowadzę dziennik roślin destylacyjnych od kilku lat. Przykładowy zarys informacji, które należy uwzględnić, znajduje się poniżej. Używam tego dziennika również do notowania, kiedy różne rośliny są zazwyczaj gotowe do destylacji (np. pokrzywa wiosenna – połowa kwietnia i maj, monarda – połowa do końca maja do czerwca, nawłoć – połowa do końca lipca, początek sierpnia itd.). Z każdym rokiem czuję się bardziej gotowy i świadomy cyklu roślin, które uprawiam, a także tych, które rosną obficie w naturalnym krajobrazie, w którym mieszkamy w Karolinie Północnej. Upewniam się, że notuję, gdzie znalazłem partie dzikich gatunków, które również mógłbym zebrać. (np. natknąłem się na dużą kępę dzikiej rodzimej bergamotki rosnącej w górach, niedaleko pięknej rzeki – był początek lipca – czas zbiorów może być bliżej połowy do początku czerwca – sprawdź w przyszłym roku.)

Gdy destylacja jest już „zaplanowana”, pierwszego dnia (i używam tego terminu trochę niejasno) wykorzystuję na przygotowanie miejsca destylacji. W tym dniu rozstawiam stół/stoły, czyszczę i oczyszczam przestrzeń na zewnątrz (lub wewnątrz, w zależności od tego, gdzie destyluję), czyszczę chłodnicę (która będzie trzymać wodę do skraplacza) i alembik (jeśli będzie potrzebny) i upewniam się, że mam wszystko, czego potrzebuję, takie jak: taśma teflonowa lub mąka żytnia, woda (kupuję wodę w 5-galonowym pojemniku w naszej lokalnej spółdzielni) i dodatkowy zbiornik propanu, na wszelki wypadek! **Jeśli destyluję w środku, nie używaj propanu, użyj kuchenki gazowej lub elektrycznej lub płyty elektrycznej. Zbierz inne potrzebne materiały.

Czasami pierwszy lub drugi dzień spędzam na eksplorowaniu konkretnej rośliny, którą zamierzam destylować, i pisaniu o jej zaletach, energetyce i leczniczych właściwościach leczniczych, botanice i innych przemyśleniach lub obserwacjach na temat rośliny. Bardzo ważne jest, aby wiedzieć, co będziesz destylować i kiedy będzie gotowe. Zbieraj i destyluj tylko rośliny, które znasz i z którymi jesteś zaznajomiony.

Dzień Zbiorów i Destylacji

Drugi lub trzeci dzień to dzień zbiorów i zazwyczaj dzień destylacji! Powodem, dla którego nie możemy destylować tego samego dnia co dzień zbiorów, jest to, że musimy lub chcemy macerować materiał roślinny.

O maceracji: Korzenie, nasiona, igły, kora i żywice korzystają z maceracji przed destylacją. Aby zmacerować materiał roślinny, napełnij garnek destylacyjny ciepłą wodą do odpowiedniego poziomu (około 1/2 objętości), dodaj przygotowany i zważony materiał roślinny (z korzeniami, korą, igłami, pokrojony na kawałki – z nasionami, delikatnie zmiażdż), załóż kapelusz i pozostaw do namoczenia na noc. Możesz macerować do 48 godzin. Daje to czas na przedostanie się do wody maksymalnej ilości cząsteczek rozpuszczalnych w wodzie w celu przygotowania do destylacji. Jest to dobry sposób na zmiękczenie twardego materiału ligninowego zdrewniałych części roślin, takich jak kora, igły, korzenie, żywice i nasiona, umożliwiając pęcherzykom esencji łatwiejsze otwieranie się podczas destylacji.

„Weź zioła, kwiaty lub korzenie, jakie chcesz (aby były zielone). Rozgnieć je i zmieszaj z nimi trochę zakwasu, i pozostaw je szczelnie przykryte na cztery lub pięć dni. Następnie destyluj je w sposób wyżej wymieniony.”(10)

Cathy znalazła powyższy cytat w starym angielskim tekście alchemicznym o destylacji. Celem było uzyskanie „pełnego zapachu i cnoty warzywa”.

Gdy materiał zostanie już zmacerowany, rozpocznie się proces destylacji.

Żniwa

Po tym, jak słońce ogrzeje rosę z roślin, zaczynam zbierać nasze uprawiane rośliny lub jadę do miejsca, w którym będę zbierać dzikie rośliny. Jeśli podróżujesz, upewnij się, że masz swój destylator przygotowany i gotowy do użycia po powrocie z materiałem roślinnym lub jeśli musisz podróżować dalej niż pół godziny, rozważ zabranie ze sobą urządzenia destylacyjnego (i wszystkiego, czego potrzebujesz na podstawowym poziomie do destylacji)! W zależności od tego, co zbierasz i gdzie, możesz potrzebować następujących narzędzi:

• nóż
• nożyczki
• nóż hori hori (do korzeni)
• kosz/y lub papierowa/e torba/y
• ofiara *Pamiętaj, aby złożyć ofiarę roślinie, zanim wyruszysz ze swoimi zbiorami.

Kiedy zbierać i destylować

Zazwyczaj zbieramy rośliny aromatyczne lub lecznicze od wiosny do wczesnej jesieni, w zależności od rośliny i oczywiście klimatu. Drzewa iglaste i korzenie można zbierać jesienią i zimą. Kiedy zbierać konkretną roślinę, to kolejna część podróży destylacji. Czasami zwracam uwagę na fazę księżyca, czasami czuję się wzywana przez konkretną roślinę (mówią: jestem gotowa, zbierajcie i destylujcie mnie wkrótce!) lol….ale naprawdę, tak robią!

Jako ogólną zasadę należy przyjąć, że większość roślin zbiera się tuż przed kwitnieniem lub tuż po i w trakcie fazy kwitnienia.

Ci z Was, którzy są aromaterapeutami, wiedzą, że czas zbiorów może radykalnie zmienić skład chemiczny dowolnego olejku eterycznego i hydrozolu. Ponieważ nie będziemy w stanie przetestować każdej partii, ani nie byłoby to koniecznie pożądane, możemy zacząć odnotowywać w naszym dzienniku destylacji zmiany lub różnice, których doświadczamy podczas destylacji tego samego gatunku rośliny w różnym czasie i w różnych warunkach pogodowych, a nawet obszarach wzrostu itp. Ten akt obserwacji kształtuje bardziej intymną i bezpośrednią relację z hydrozolem i naturalnymi cyklami roślin zmieniającymi jego chemię w odniesieniu do środowiska i pór roku. Destylacja jest sztuką i potrzeba czasu, aby wypracować głębokie, bogate zrozumienie tego, jak rośliny zmieniają się wraz z porami roku, czasem zbiorów itp.

Destyluj, gdy pogoda jest i była ciepła i sucha. Większość roślin będzie miała bogatą zawartość olejków eterycznych w ciepłe/gorące dni. Nie zalecamy zbierania i destylowania w deszczowy dzień lub tuż po ulewnych deszczach. Poczekaj, aż materiał roślinny całkowicie wyschnie po deszczu.

Poświęć cały dzień na zbiory i destylację. To fizyczny i energetyczny proces, który cieszy się, gdy ma czas, aby się rozwinąć. Jeśli zaplanowałeś dzień destylacji i po prostu nie czujesz się na siłach lub się spieszysz, weź dzień wolny i przełóż go, aż znajdziesz lepszy dzień na destylację.

Etapy destylacji materiału roślinnego:

Gdy wrócisz ze swoim zbiorem, przygotujesz materiał roślinny.
Pamiętaj, że w tym momencie twój alembik powinien być już przygotowany i gotowy do użycia.

Lista kontrolna dla jednostki destylacyjnej
_____ Części destylacyjne na stole.
_____ Garnek na źródle ciepła.
_____ Wanna/chłodnica wypełniona wodą.
_____ Podłączone węże skraplacza *dolny wąż podłączony do pompy stawowej.
_____ Przed przygotowaniem materiału roślinnego, zrób partię pasty z mąki żytniej, jeśli zamierzasz jej użyć do uszczelnienia alembiku. W przeciwnym razie możesz użyć taśmy teflonowej.
_____ Słoik zbierający/szkło/rozdzielacz na oddzielnym stole przed wylewką skraplacza.
_____ Sprawdź pH wody, która ma być użyta.
_____ Umieść wagę na stole, aby zważyć materiał roślinny.
_____ Notatnik

1. Przygotuj materiał roślinny

Rośliny z rodziny Lamiaceae (mięta pieprzowa, lawenda, oregano, tymianek itp.) można zazwyczaj zbierać i destylować z łatwością. Najlepsze w tej rodzinie roślin jest to, że w zależności od miejsca zamieszkania możesz zbierać 2 lub 3 razy w ciągu wiosny/lata/wczesnej jesieni. Często gatunki Lamiaceae są zbierane tuż po kwitnieniu lub tuż przed. Eksperymentuj z czasem zbioru, badaj, obserwuj i koniecznie rób notatki w swoim dzienniku destylacji!

W przypadku woskowych liści (nie z rodziny jasnotowatych), igieł, kory i traw, mamy tendencję do ich krojenia przed umieszczeniem w alembiku, nawet jeśli będziemy je macerować. W przypadku korzeni, umyj je delikatnie, a następnie pokrój na kawałki o długości 2,5 cm, zważ i umieść w alembiku. Dobrze jest macerować korzenie do 48 godzin przed destylacją, chociaż destylowaliśmy korzeń sassafrasu niemal natychmiast po zbiorze i uzyskaliśmy najbardziej złożony i piękny hydrolat. Wypróbuj oba sposoby z tymi samymi i różnymi gatunkami roślin!

Po zbiorze usuń liście i kwiaty i umieść je w misce lub torbie, aby móc zważyć materiał roślinny, gdy będzie gotowy. Możesz również wypełnić doniczkę i/lub kolumnę, aby upewnić się, że masz wystarczająco dużo materiału roślinnego.

2. Pakowanie aparatu alembiku

Sztuka pakowania alembiku wymaga odrobiny praktyki, ale w miarę nabierania wprawy, obserwacji i doświadczenia, zaczniesz wytyczać sobie granice tego, ile materiału roślinnego będziesz musiał poddać destylacji w konkretnym alembiku.

Jeśli używasz kolumny do destylacji, chcesz umieścić materiał w kolumnie i delikatnie docisnąć, ale nie wypchać lub ubić zbyt mocno, pamiętając o warstwowym ułożeniu materiału roślinnego tak, aby była przestrzeń między materiałem (jednak nie za dużo miejsca). Chcesz upewnić się, że jest jeszcze miejsce, aby para mogła przejść przez materiał roślinny. Pamiętaj tylko, że zbyt mała ilość materiału roślinnego spowoduje słaby hydrosol, zbyt duża ilość materiału roślinnego i ryzykujesz wybuchem.

Jeśli wykonujesz hydro-destylacja, polecam napełnić garnek materiałem roślinnym podczas przygotowywania, aby upewnić się, że masz wystarczająco dużo materiału roślinnego, a także zmierzyć ilość potrzebną do „napełnienia” garnka w około 1/2, gdy delikatnie naciśniesz (uchwyty są górnym punktem pomiaru). Następnie usuń materiał roślinny i zważ. Umieść materiał roślinny z powrotem w garnku, a następnie dodaj wodę, gdy ją mierzysz lub ważysz.

Odwrotnie, możesz również poeksperymentować z napełnieniem garnka wodą (oczywiście mierząc ją) do około połowy, a następnie dodać odważony materiał roślinny bezpośrednio do wody. Użyj długiej drewnianej łyżki, aby wymieszać materiał roślinny z wodą. Materiał roślinny powinien móc się poruszać. Nie powinno być trudno go mieszać. Jeśli musisz dodać więcej wody, zrób to…… Jeśli potrzebujesz więcej roślin i są one w pobliżu, dodaj więcej materiału roślinnego. Miejmy nadzieję, że tak się nie stanie, jeśli jest to dzika roślina, gdzie nie byłoby to możliwe. Jeśli tak się stanie, destyluj z tym, co masz, i obserwuj właściwości hydrolatów. Wiedza o tym, ile materiału roślinnego będziesz potrzebować, jest częścią podróży, podczas której uczysz się o alembiku i destylacji!

Jeśli używasz kolumny, umieść kolumnę z materiałem roślinnym zważonym i umieszczonym w środku, na wodzie/materiale roślinnym w garnku. Jeśli wykonujesz prostą hydro-destylację, podłącz kapelusz bezpośrednio do garnka, a następnie podłącz szyję łabędzia i rurkę przedłużającą do skraplacza.

3. Następne kroki…

Uszczelnij połączenia pastą z mąki żytniej lub taśmą teflonową.

Włącz średni ogień.

To dobry moment, aby dokończyć wszelkie notatki w dzienniku. Obserwuj, jak woda się nagrzewa, obserwuj, rób notatki, pisz o swoich doświadczeniach, a nawet czytaj o roślinie.

Podgrzewanie rzeczy

Jak już mówiliśmy, destylacja to podróż. A nauka efektywnej pracy z temperaturą alembiku jest częścią tej podróży. Zawsze zaczynaj od średniej temperatury i zmniejszaj ją w razie potrzeby. Skąd wiesz, że jest za gorąco? Istnieje kilka sposobów na zbadanie temperatury: 1/ zamontuj termometr na alembiku (niektóre alembiki mają wbudowany) lub 2/ obserwuj przepływ hydrozolu. Przepływ powinien pojawiać się w małych tryskach i kroplach. Jeśli wypływa, oznacza to, że temperatura jest za wysoka i należy ją zmniejszyć. Czas destylacji będzie się różnić w zależności od rośliny, a średnio wynosi 2-5 godzin, również w zależności od materiału roślinnego, rodzaju i rozmiaru alembiku, którego używasz, oraz rodzaju destylacji, którą wykonujesz.

Temperatura wpływa na szybkość destylacji. Im wyższa temperatura, tym szybciej podgrzewana jest woda i tym szybciej przebiega destylacja, kosztem zniszczenia niektórych delikatnych cząsteczek aromatycznych. Niska temperatura i ciśnienie podczas podgrzewania wody powodują powolną, delikatną destylację, która trwa dłużej, ale może zachować pewne delikatne esencje aromatyczne, chroniąc je przed przekształceniem lub rozkładem pod wpływem zbyt dużej ilości ciepła, zbyt szybko. Radzę zapłacić trochę więcej i kupić alembik z termometrem na nasadce, ponieważ pozwoli ci to ocenić, na jakim etapie procesu jesteś, w zależności od temperatury i pozwoli ci regulować szybkość, z jaką temperatura rośnie. Krople hydrozolu zaczynają wydostawać się z alembiku, gdy temperatura osiągnie około 100 stopni C (212F). Ciśnienie atmosferyczne i wysokość mogą nieznacznie wpływać na temperaturę wrzenia wody i pary, a tym samym na temperaturę destylacji.

Destylacja powinna być powolna i długa. Jest to jedno z kryteriów, które odróżniają destylację „rzemieślniczą” od przemysłowej. Powolna destylacja jest konieczna, aby zebrać pełny profil lotnych cząsteczek aromatycznych. Cząsteczki aromatyczne wychodzą z alembiku na różnych etapach destylacji, w zależności od ich masy cząsteczkowej. Najlżejsze cząsteczki znane jako nuty „górne” lub „głowowe” po francusku wychodzą jako pierwsze, po nich następują nuty „środkowe” lub „sercowe”, a na końcu nuty „bazowe” lub „ogonowe”, które są żywicznymi, ziemistymi nutami z cięższych cząsteczek. Te cięższe cząsteczki z 15 do 20 atomami węgla wymagają więcej czasu, aby je wyekstrahować. Jak w większości firm, „czas to pieniądz” w destylacji przemysłowej, a ta ostatnia, najcięższa frakcja całości aromatycznej jest często pomijana, w celu zaoszczędzenia czasu.

Mimo że niektóre cząsteczki występują w niewielkich ilościach, mogą mieć głębokie efekty synergistyczne z innymi cząsteczkami obecnymi w hydrosolu. Ogólnie rzecz biorąc, efekty synergistyczne mogą wzmacniać właściwości terapeutyczne i zmniejszać prawdopodobieństwo wystąpienia skutków ubocznych. Istnieje kilka powodów tego zjawiska: Cząsteczki mogą wzmacniać wzajemnie swoje efekty terapeutyczne i znosić toksyczność. Dlatego też do tego samego działania przy mniejszej toksyczności potrzebne są ogólnie mniejsze ilości cząsteczek.

Francuska koncepcja „totum” opiera się na założeniu, że wszystkie lotne cząsteczki w roślinie można wyekstrahować, a całkowity ekstrakt jest idealny. Proponujemy nowy sposób patrzenia na idealną destylację hydrozolu: destylację, która maksymalizuje synergię składników, co niekoniecznie oznacza maksymalną wydajność każdego składnika, ale ilości, które maksymalizują synergię. Mogą istnieć składniki, które maksymalizują swoją synergię w „najlepszym punkcie” gdzieś pomiędzy niskimi i wysokimi stężeniami, a niektóre składniki mogą być bardziej synergistyczne przy niższych stężeniach.

Przepływ wód aromatycznych

Hydrosol kapie z rurki spiralnej w skraplaczu i należy go zebrać. Używam do tego celu czystej szklanej miski zbierającej, która jest używana wyłącznie do tego zadania. Jeśli zbierasz kilka pojemników pełnych hydrosolu w trakcie destylacji, być może dlatego, że nie masz wystarczająco dużego pojemnika, aby zebrać całą destylację, nie zapomnij, że muszą być one ponownie wymieszane przed rozlaniem do butelek, aby gotowy hydrosol był kompletny, a cała partia zawierała nuty górne, środkowe i dolne. Hydrosol będzie rozwijał swój zapach w ciągu następnych dni, a czasem nawet tygodni, dlatego należy pozwolić mu „odpocząć” przez tydzień do miesiąca. Uważa się, że jest ustabilizowany pod względem zapachu po około trzech tygodniach. Niektórzy jednak uważają, że hydrozole i olejki eteryczne destylowane w alembikach miedzianych rozwijają swój ostateczny zapach szybciej niż te destylowane w alembikach ze stali nierdzewnej.

Zakończenie destylacji

Różne rośliny potrzebują różnej ilości czasu na destylację i mają również różne wydajności. Istnieje przybliżona reguła praktyczna dotycząca wydajności hydrozolu, która mówi, że jeden kilogram materii roślinnej powinien dać jeden litr hydrozolu. Jest to jednak tylko przybliżona wskazówka, a nie twarda zasada. Z mojego doświadczenia wynika, że ​​każda destylacja jest inna, nawet w przypadku tej samej rośliny. To od destylatora zależy, kiedy przerwać destylację, w oparciu o uważną obserwację i doświadczenie. Wymaga to praktyki. Jeśli destylacja zostanie przerwana przedwcześnie, nuty dolne z powodu cięższych cząsteczek nie zostaną zebrane, a hydrozol będzie niekompletny. Jeśli destylacja zostanie przerwana zbyt późno, hydrozol będzie zbyt rozcieńczony, ponieważ wytworzyło się zbyt dużo pary.

Łatwiej jest wiedzieć, jak długo destylować olejek eteryczny, ponieważ istnieją wytyczne dotyczące długości destylacji w zależności od rośliny, na przykład: trwa to około półtorej godziny w przypadku lawendy i około dwudziestu godzin w przypadku wetiwerii. Ciekawe jest to, że przemysłowo destylowana lawenda jest wykonywana w ciągu piętnastu minut!!! Ponadto, ponieważ olejek eteryczny oddziela się od wody, ponieważ się nie mieszają, nie ma ryzyka nadmiernego rozcieńczenia olejku eterycznego przez zbyt długą destylację.

Filtrowanie, testowanie, degustacja i przechowywanie hydrolatu

Hydrolaty należy filtrować, a następnie butelkować najlepiej w szczelnych, ciemnych szklanych butelkach, przechowywać w miejscu chronionym przed światłem słonecznym i ciepłem, w chłodnym, ciemnym miejscu, w temperaturze od 14 do 17 stopni, np. w chłodnej piwnicy. Wiele osób trzyma hydrolaty w lodówce. Radzę tym z was, którzy myślą o pracy z hydrolatami zawodowo, aby kupili małą lodówkę przeznaczoną specjalnie do tego celu, aby uniknąć mieszania hydrolatów z jedzeniem, ponieważ zapach jedzenia może zanieczyścić hydrolaty.

Okres trwałości hydrolatów

Hydrolaty, będące na bazie wody, mają tendencję do krótszego okresu przydatności i trzeba zwracać większą uwagę na czystość oraz właściwe przechowywanie i obsługę, aby uniknąć skażenia bakteryjnego. We Francji, zakładając właściwą technikę, uważa się, że hydrolaty mają okres przydatności do spożycia wynoszący jeden rok, ale w rzeczywistości zależy to w dużej mierze od rośliny. Rośliny o bardzo silnych właściwościach antybakteryjnych i przeciwzakaźnych ze względu na duże ilości fenoli, takie jak Satureja montana (cząber zimowy) lub Origanum vulgaris (oregano), pomagają zachować ich hydrolaty. Mam wiele, które mają ponad cztery lub pięć lat i nadal są bardzo stabilne i niezmienne.

Hydrolaty uzyskane z roślin niearomatycznych, takich jak Plantago sp. (babka) lub Urtica dioica (pokrzywa), mają z reguły krótszy okres przydatności do spożycia i należy je wykorzystać w ciągu 2–3 miesięcy od destylacji.

Uważa się, że pH i poziom redukcji-utleniania są głównymi kryteriami, które określają okres przydatności hydrolatów. Na przykład hydrolaty, które są bardziej kwaśne (niskie pH) i mają wysoką reaktywność lub potencjał redukcji (Rh2 lub redoks) mają tendencję do szybszego utleniania i tym samym degradacji. Doświadczyłem tego kilkakrotnie w przypadku hydrolatów Laurus nobilis (liść laurowy).

Po otwarciu butelki do przechowywania hydrozolu dobrym pomysłem jest utrzymanie jak największej ilości tlenu poza butelką. Można to zrobić za pomocą pompki próżniowej do butelek wina, używanej do utrzymywania tlenu poza otwartymi butelkami wina lub prościej, można po prostu przelać pozostały hydrozol do mniejszej butelki.

Innym powszechnym problemem, który może rozwinąć się w hydrosolach, są algi, które wyglądają jak białe, wełniste, pływające włókna. Można je po prostu odfiltrować, jeśli hydrosol nadal ma odpowiedni zapach. Włókna te mają tendencję do nie pojawiania się w hydrosolach, które zawierają duże ilości składników aromatycznych, które mają właściwości antyseptyczne i konserwujące. Wielu uważa, że ​​hydrozole wytwarzane w alembikach miedzianych mają dłuższy okres przydatności do spożycia niż te wytwarzane w alembikach ze stali nierdzewnej.

Należy pamiętać, że czystość alembiku i innych urządzeń jest prawdopodobnie najważniejszym czynnikiem zapobiegającym przedwczesnej degradacji hydrolatów.

Uwaga: Kryteria wysokiej jakości destylacji
Słowo „destylacja” pochodzi od łacińskiego słowa „ destillare ” oznaczającego „ściekać kropla po kropli”. Destylacja wymaga praktyki. Podczas destylacji musisz cały czas przebywać przy alembiku, obserwując i towarzysząc procedurze. Aby uzyskać najwyższą jakość hydrozolu, zarówno na poziomie fizycznym, jak i energetycznym, musisz zwrócić szczególną uwagę na wszystkie czynniki, od zbioru rośliny, przez jakość używanej wody, samą destylację, po butelkowanie i konserwowanie. W poniższej sekcji skupiam się na procesie destylacji.

Ponieważ hydrolaty są produktem na bazie wody, należy zwrócić szczególną uwagę zarówno w procesie destylacji, jak i konserwacji, aby zapobiec zanieczyszczeniu bakteryjnemu. Przede wszystkim czystość alembiku, rurek, naczyń zbiorczych i powierzchni roboczych używanych w procesie destylacji.

Notatnik destylacji

Zawsze wierzymy, że zapamiętamy wszystkie informacje i obserwacje, gdy jesteśmy w trakcie procesu, ale zadziwiające jest, jak szybko można zapomnieć o szczegółach. Dobre prowadzenie dokumentacji jest kluczowe dla dobrej destylacji hydrosolowej! Oto plik PDF pustego „ Destillation Notebook Blank ”.

Roślina

• Roślina: obejmuje łacińskie określenie dwumianowe, rodzinę botaniczną i nazwę zwyczajową, np. Monarda fistulosa (Lamiaceae) Monarda. Niezwykle ważne jest, aby mieć pewność, co jest destylowane. Dokładna identyfikacja rośliny, z której zbierany jest materiał, jest kluczowa, aby uniknąć błędnie oznakowanych i potencjalnie toksycznych hydrolatów.
• Część rośliny: liście, kwiaty, nasiona itp., Podaj opis, w jakim stadium znajdowała się roślina, kiedy ją zebrałeś (np. tuż przed kwitnieniem, po kwitnieniu itp.). Różne części rośliny wytwarzają różne związki chemiczne i niekoniecznie mają takie same działanie terapeutyczne. Dlatego ważne jest, aby wskazać, z której części rośliny hydrolat został wyprodukowany. Na przykład olejki eteryczne z neroli, skórki gorzkiej pomarańczy i petitgrain bigaradier pochodzą z tej samej rośliny, Citrus aurantium var. aurantium , ale nie zawierają tych samych składników. Neroli zawiera od 40 do 45% monoterpenów, około 40% linalolu (monoterpenolu) i niewielką ilość (<5%) nerolidolu (seskwiterpenu), Petitgrain bigardier zawiera około 30% monoterpenoli i od 30 do 60% estrów. Skórka z gorzkiej pomarańczy zawiera od 80 do 90% limonenu, który jest monoterpenem. Oczywiste jest, że nie będą miały takich samych działań terapeutycznych ani nie będą wytwarzać takiego samego hydrozolu.
• Opis zbiorów: Miejsce zbioru dzikich roślin lub upraw oraz pora dnia, w której dokonano zbiorów.
• Waga: waga materiału roślinnego do destylacji. **Zrozumienie, ile materiału roślinnego zmieści się w alembiku lub dolnym zbiorniku, wymaga czasu, dużego doświadczenia w destylacji oraz wnikliwej obserwacji i dokumentacji. Zazwyczaj wypełniam szyjkę lub zbiornik materiałem roślinnym do poziomu, który uważam za wystarczający, a następnie przenoszę go do miski na wadze, zapisuję wagę i przenoszę z powrotem do alembiku.

Nadal

• Wielkość jednostki destylacyjnej: np. alembik 20L lub alembik 40L
• Rodzaj destylacji: W zależności od rodzaju posiadanego urządzenia destylacyjnego można przeprowadzić: hydrodestylację, destylację parową lub kombinację obu tych metod.
• Źródło wody i pH wody: np. woda źródlana z kurnika, pH 5,9
• Ilość wody dodanej do alembiku: ważona lub mierzona w stosunku do cieczy
• Wydajność: Ilość hydrosolu na końcu destylacji. Interesujące jest odnotowanie wydajności dla każdej destylacji, ponieważ można je porównać z innymi odnotowanymi czynnikami, a zatem można odtworzyć warunki dające najwyższe możliwe wydajności.
• Czas: pamiętaj, aby zanotować, o której godzinie zacząłeś podgrzewać wodę, ile czasu zajęło destylatowi rozpoczęcie „płynięcia” i kiedy zakończyłeś proces destylacji. Data/godzina/temperatura otoczenia i inne czynniki sytuacyjne (faza księżyca, warunki pogodowe) są przydatne do porównywania destylacji tej samej rośliny przeprowadzanych w różnych porach roku, dnia i w różnych miejscach i warunkach klimatycznych.

Hydrolat

• Numer partii lub numer partii: Numer partii lub numer partii umożliwiają sprawdzenie wszystkich szczegółów dotyczących określonej partii hydrozolu. Jeśli po pewnym czasie hydrozol wykazuje oznaki zanieczyszczenia lub degradacji, dzięki numerowi partii można odwołać się do warunków jego destylacji i sprawdzić inny zapas hydrozolu z tej samej partii. W przypadku osób produkujących komercyjnie hydrozole umożliwia to wycofanie wszelkich zanieczyszczonych partii. Możliwość ta jest wymogiem prawnym w Europie dla producentów hydrozolu.
• Wrażenie smaku, koloru i aromatu: Ważne jest, aby poświęcić czas na zanotowanie tych wrażeń, ponieważ mogą być przydatne do sprawdzenia, czy istnieje problem z partią, oraz do porównywania partii. Smak i aromat hydrolatu również dojrzewają wraz z wiekiem.
• Energetyka: Za naszymi zmysłami, w tym przypadku zmysłami smaku i zapachu, kryją się uczucia, które wywołują. Może być bardzo interesujące wyjście poza zmysły i odczucie, gdzie energia hydrolatu trafia do ciała fizycznego, jak sprawia, że ​​się czujemy, jakie emocje i inne informacje przychodzą do nas intuicyjnie.
• Wygląd: Kolejny ważny aspekt, który należy odnotować: Czy hydrolat ma mleczną konsystencję, czy jest przezroczysty, czy widać na nim osad miedzi itp.?
• Uwagi: Wszystko, co nie mieści się w powyższych kategoriach, można tutaj zapisać.